Η δημόσια εκπαίδευση στην Εποχή του Μνημονίου:
Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος…
Ήταν πράγματι μακρύς ο δρόμος τους τελευταίους μήνες για την ελληνικής κοινωνία κυρίως όσον αφορά στα εκπαιδευτικά ζητήματα. Υποχρεωτικές μετατάξεις-μετακινήσεις και απολύσεις ήταν μόνο μερικά από τα στοιχεία (ή καλύτερα τα στοιχειά) του ταξιδιού προς την «Ιθάκη» του πρωτογενούς πλεονάσματος και της ανάπτυξης…
Νηπιαγωγείο και Δημοτικό: Το νησί των Λωτοφάγων
Η Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ακόμα δέχεται τα κεράσματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χαμηλόμισθοι γονείς έχουν την ευκαιρία να μπουν στην κληρωτίδα των επιδοτούμενων παιδικών σταθμών. Τα δημόσια νηπιαγωγεία όμως υπολειτουργούν κι ούτε λόγος για διορισμούς ή για προσλήψεις αναπληρωτών. Τα δημοτικά σχολεία Ενιαίου Αναμορφωμένου Εκπαιδευτικού Προγράμματος (ΕΑΕΠ) δίνουν δουλειά σε χιλιάδες νέους πτυχιούχους μαθημάτων ειδικοτήτων. Οι προσλήψεις αυτές όμως καθυστερούν κι ούτε λόγος για δημιουργία οργανικών θέσεων που θα εξασφαλίζουν σταθερή και μόνιμη δουλειά σ’ αυτούς του ανθρώπους και ποιοτική εκπαίδευση στους μαθητές. Το Υπουργείο προσφέρει εισαγόμενους λωτούς για να ξεχάσει η κοινωνία την υποβάθμιση του δημοτικού σχολείου, την απουσία δασκάλων, την κατακόρυφη μείωση των κονδυλίων, για να μη βλέπει τα σχολεία που κλείνουν και τα παιδιά που στριμώχνονται στο 1m2 που τους αναλογεί στη σχολική τάξη.
Γυμνάσιο: Το τραγούδι των Σειρήνων
Αναφορικά με το Γυμνάσιο, το κυβερνητικό έργο επικεντρώνεται στην αλλαγή του ωρολογίου προγράμματος. Μαθήματα συρρικνώνονται ή εξαφανίζονται και σε άλλες περιπτώσεις ανατίθενται εκ νέου σε άλλες ειδικότητες. Το πρόγραμμα σταθεροποιείται (;) μόλις λίγες μέρες πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Ο σκοπός είναι διττός. Από τη μία, με την προσθαφαίρεση μαθημάτων και ωρών διδασκαλίας, ετοιμάζεται μια τεράστια δεξαμενή εκπαιδευτικών που «περισσεύουν», από την άλλη, γίνεται συντονισμένη προσπάθεια να οδηγηθεί το σώμα της εκπαίδευσης στη μεταξύ του αντιπαράθεση αρνούμενο να δει τον πραγματικό εχθρό.
Η κυβέρνηση παιανίζει το τραγούδι των μετατάξεων τις οποίες πραγματοποιεί σε καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας και παρανομίας.
Το Νέο Λύκειο: από τη Σκύλα στη Χάρυβδη
Και στις τρεις τάξεις του Λυκείου οι μαθητές θα δίνουν στο τέλος της χρονιάς ενδοσχολικές εξετάσεις, στις οποίες τα θέματα θα επιλέγονται κατά 50% από τον οικείο διδάσκοντα και κατά 50% με κλήρωση από μια «τράπεζα θεμάτων» πανελλαδικής εμβέλειας. Μέσα από το πλήθος των εξεταστικών φραγμών μετατρέπει το Λύκειο ακόμα πιο έντονα σε εξεταστικό κέντρο, που θα είναι πιο στενά προσαρμοσμένο στη διαδικασία πρόσβασης σε ΑΕΙ-ΤΕΙ, και ανοίγει το δρόμο για γενίκευση των φροντιστηρίων υποχρεωτικά από την Α’ Λυκείου.
Η μαθητική διαρροή, που ήδη κινείται σε ποσοστό κοντά στο 15%, θα γιγαντωθεί κι ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό μαθητών θα επιλέγει τα Επαγγελματικά Λύκεια, όχι γιατί δεν θα έχει τη διάθεση να σπουδάσει, αλλά γιατί το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα θα ωθεί τους μαθητές προς αυτήν την κατεύθυνση.
Τα ΕΠΑ.Λ. θα έχουν τρεις τάξεις «δευτεροβάθμιου κύκλου σπουδών» και μια τέταρτη υποχρεωτική «τάξη μαθητείας» στην οποία την ευθύνη τοποθέτησης των μαθητών σε χώρους εργασίας θα έχει ο ΟΑΕΔ. Η σύμβαση της μαθητείας θα υπογράφεται από τον ΟΑΕΔ με τους εργοδότες, ενώ το Δημόσιο θα καλύπτει μόνο τα έξοδα ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης των μαθητευομένων για εργατικά ατυχήματα, στο βαθμό που αυτά δεν καλύπτονται από άλλη ασφάλιση του μαθητευόμενου!
H κυβέρνηση στερεί από τα παιδιά το αυτονόητο: την αναγκαία γενική μόρφωση ως υπόβαθρο για κάθε μελλοντική επαγγελματική επιλογή. Τα πετάει βορά στα πεινασμένα σκυλιά της ιδιωτικής εκπαίδευσης που πουλάνε ακριβά την κατάρτιση-εισιτήριο για την φτηνή εργασία χωρίς δικαιώματα και την ευελιξία-εισιτήριο για την επισφαλή εργασία χωρίς καμία προοπτική μονιμότητας.
Πανεπιστήμιο: Η χώρα των Λαιστρυγόνων
Ο Υπουργός Παιδείας δίνει εντολή να γίνουν κανονικά οι εγγραφές των πρωτοετών φοιτητών. Η δημόσια εκπαίδευση έχει μπει σε τροχιά εύρυθμης λειτουργίας. Οι μετατάξεις, οι υποχρεωτικές μετακινήσεις, οι απολύσεις τάισαν το ανθρωποφάγο τέρας της ακολουθούμενης πολιτικής αλλά αυτό δε λέει να χορτάσει. Έτσι προχωράει στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και συγκεκριμένα σε εκκαθαρίσεις διοικητικών υπαλλήλων. Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Πατρών, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων είναι μερικά από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας που αναγκάζονται να προβούν σε αναστολή λειτουργίας, κάτι που δε συνέβη ούτε καν στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου!
Μέσα σ’ αυτόν τον κυκεώνα πολιτικής αυθαιρεσίας, αναλγησίας και αποδόμησης της δημοκρατίας, η καλλιτεχνική παιδεία, ενταγμένη σ’ ένα πλαίσιο ολόπλευρης μόρφωσης για τη διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς, μοιάζει άπιαστο όνειρο. Πόσο μάλλον το πάγιο και αδιαπραγμάτευτο αίτημα για εισαγωγή του μαθήματος του θεάτρου σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης με μαζικούς μόνιμους διορισμούς για την κάλυψη των αναγκών με βάση το 1 θεατρολόγος ανά σχολείο.
Αυτή η πολιτικής πρέπει να παρεμποδιστεί, πρέπει να ανατραπεί.
Ο Π.Ε.ΣΥ.Θ. ζητά την κατάργηση του αντιεκπαιδευτικού νόμου και καλεί τα μέλη του, ως κομμάτι της εκπαιδευτικής κοινότητας, να παλέψουν μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία για την ανατροπή της πολιτικής που δεν κάνει τίποτε άλλο από τον βάζει εμπόδια στο ταξίδι του λαού προς την πραγματική Ιθάκη. Αυτή των αξιοπρεπών μισθών, της ζωής με δικαιώματα και της ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις δικές μας ανάγκες.
Π.Ε.ΣΥ.Θ. / PESYTH 