ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ – 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2018

ΚΑΛΕΣΜΑ

Ο ΠΕΣΥΘ υποστηρίζει την πρόταση για κήρυξη πανεργατικής απεργίας στις 14 Νοεμβρίου 2018.

Η πολιτική της κυβέρνησης, που ήταν πολιτική και των προηγούμενων κυβερνήσεων, συνεχίζει να οξύνει όλα τα προβλήματα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι ως επιστήμονες, καλλιτέχνες και εκπαιδευτικοί στους τομείς όπου εργαζόμαστε και δημιουργούμε.

Στην κοινωνία συνολικά οι μισθοί ντροπής των 400 και 500 ευρώ, ιδίως για νέους ανθρώπους, η υπερφορολόγηση, η ιδιωτικοποίηση των δαπανών υγείας και εκπαίδευσης, καθώς και η ανεργία, συνεχίζουν να αποτελούν βάσανο για τους μαθητές μας, τους γονείς τους κι εμάς. Ταυτόχρονα, τα χρέη πνίγουν τις οικογένειές μας και η κυβέρνηση προωθεί μαζικούς πλειστηριασμούς κατοικιών για τα «κόκκινα δάνεια». Οι κυβερνητικές εξαγγελίες για μέτρα ανακούφισης δεν είναι πειστικές, εφόσον δεν καταργούνται τα μνημόνια και οι νόμοι που τα υλοποιούν, από τους οποίους έχει προκύψει η σημερινή απαράδεκτη κατάσταση.

Στα σχολεία συνεχίζεται το καθεστώς της ελαστικής δουλειάς, των διαρκών περιπλανήσεων των αναπληρωτών. Στις κινητοποιήσεις της 5ης Οκτωβρίου η κυβέρνηση όχι μόνο δεν δεσμεύτηκε για μαζικούς μόνιμους διορισμούς ή έστω για εξομοίωση των δικαιωμάτων αναπληρωτών και μόνιμων εκπαιδευτικών στα ζητήματα των αναρρωτικών, γονεϊκών αδειών και αδειών λοχείας και κύησης, αλλά προανήγγειλε τη θέσπιση επιπλέον «κριτηρίων» για τις όποιες προσλήψεις στο αόριστο μέλλον. Αρνείται έτσι, το δικαίωμα όλων όσοι εργαζόμαστε ήδη στα σχολεία για διορισμό εδώ και τώρα, για να καλυφθούν οι τεράστιες ανάγκες των σχολείων και των μαθητών μας.

Σε μια σειρά από ζητήματα η κυβέρνηση προχωρά στο δρόμο της περαιτέρω αποσύνδεσης του πτυχίου από το εργασιακό δικαίωμα, εξομοιώνοντας τα πανεπιστημιακά πτυχία με ιδιωτικά και προωθώντας τη λειτουργία της αγοράς τίτλων σπουδών πάσης φύσεως, με αποτέλεσμα την διαρκή υποβάθμιση των όρων εργασίας για όλους ανεξαιρέτως.

Η αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού, που έχει δημιουργηθεί για την αναβάθμιση της ίδιας της θεατρικής και γενικότερης καλλιτεχνικής δημιουργίας, παραμένει ζητούμενο. Η στελέχωση των κρατικών θεάτρων και των ΔΗΠΕΘΕ και η θέσπιση υποχρέωσης των θεατρικών επιχειρήσεων να εντάξουν δραματολόγο στο δυναμικό τους, παραμένουν όνειρο.

Στους τομείς της επιστημονικής έρευνας εξακολουθεί η υποβάθμιση μιας σειράς υποδομών απολύτως απαραίτητων, όπως είναι το Θεατρικό Μουσείο, που παραμένει κλειστό. Την ίδια ώρα, το πανεπιστήμιο διαρκώς υποχρηματοδοτείται και υποβαθμίζεται.

Ταυτόχρονα, μας ανησυχεί πάρα πολύ το γεγονός ότι η χώρα μας δαπανά τεράστια ποσά για νατοϊκές στρατιωτικές δαπάνες, δαπάνες οι οποίες δεν αφορούν στην άμυνα της χώρας, αλλά στην προετοιμασία πολέμων ενάντια σε άλλες χώρες, ανταγωνιστικές προς το ΝΑΤΟ. Η πολιτική εμπλοκής και υπηρέτησης μιας επιθετικής συμμαχίας όπως το ΝΑΤΟ καθιστά τη χώρα μας στόχο σε αντίμετρα και ενέργειες άλλων αντίστοιχων συμμαχιών ή δυνάμεων.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, ο ΠΕΣΥΘ καλεί τα μέλη του να συνεχίσουν ενεργά τον αγώνα ως εργαζόμενοι και επιστήμονες ενάντια σε αυτή την κατάσταση. Μέσα από τα εργατικά σωματεία όπου ανήκουν ως εκπαιδευτικοί ή υπάλληλοι, να απεργήσουν στις 14 Νοέμβρη. Να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση και το κράτος:

Κατάργηση του νόμου Αχτσιόγλου-Βρούτση που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις Συλλογικές Συμβάσεις. Επαναφορά των ΣΣΕ και του κατώτερου μισθού στα 751€ για όλους.
Άμεσα μονιμοποίηση των αναπληρωτών εκπαιδευτικών για την κάλυψη όλων των πραγματικών αναγκών των σχολείων. Ένας θεατρολόγος ανά σχολική μονάδα.
Εξομοίωση δικαιωμάτων αναπληρωτών και μόνιμων εκπαιδευτικών.
Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και στις κοινωνικές παροχές.
Δημόσια καθολική υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση. Κατώτερη σύνταξη 600 ευρώ, στο 80% του κατώτερου μισθού.
Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας.
Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας.
Υποδομές αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής θωράκισης για να μην πνιγόμαστε με την πρώτη βροχή, να μην καιγόμαστε το καλοκαίρι.
Δεν ανεχόμαστε να γίνει η χώρα μας αεροπλανοφόρο για επεμβάσεις. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους γείτονες λαούς. Έχουμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες ανάγκες.
Αύξηση των κονδυλίων του προϋπολογισμού για τον πολιτισμό. Θέσπιση υποχρεωτικής θέσης δραματολόγου στις θεατρικές επιχειρήσεις.