ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΜΗΝΥΜΑ

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Σ’ αυτό το δύσκολο διάστημα που διανύουμε, κληθήκαμε όλοι μας να αντιμετωπίσουμε μια διπλή δοκιμασία: Η πρώτη αφορά την ιδιότητά μας ως ανθρώπων κι αφορά τις αντοχές μας σε σχέση με την υποχρεωτική απομόνωση, τον εγκλεισμό στο σπίτι και την τήρηση των μέτρων. Η δεύτερη αφορά την επαγγελματική μας ιδιότητα, αυτής των εκπαιδευτικών.Το υποχρεωτικό κλείσιμο των σχολείων είχε ως συνέπεια την εφαρμογή από την πλευρά του ΥΠΑΙΘ της προαιρετικής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Εκπαίδευση που μέχρι τις 9 Μαρτίου φάνταζε ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ιδίως για το μάθημά μας που ο χαρακτήρας κι η φύση του είναι έντονα βιωματική.
Πολλοί οι προβληματισμοί, οι αβεβαιότητες, τα διλήμματα, οι φόβοι για ένα δυστοπικό τοπίο…Έντονη η ανησυχία μήπως η εφαρμογή της ΕξΑΕ γίνει αφορμή μελλοντικά να αμφισβητηθεί η απόλυτη αναγκαιότητα της δια ζώσης εκπαίδευσης, ακόμη και στα πιο μικρά και δυσπρόσιτα σχολεία. Έχουμε όμως την αίσθηση ότι ΟΛΟΙ οι συνάδελφοι, ο καθένας φυσικά με τον τρόπο που θεώρησε ως καταλληλότερο για να σταθεί όχι μόνο ως εκπαιδευτικός αλλά κι ως παιδαγωγός δίπλα στους μαθητές του, επέδειξαν γρήγορα αντανακλαστικά κι ενίσχυσαν το ρόλο και την αξία του μαθήματός μας στις καρδιές των μαθητών και τις συνειδήσεις των γονέων τους. Θεωρούμε πολύ συγκινητικό ότι μαθητές Ε΄ και Στ΄, “μπαίνουν” στα μαθήματα συναδέλφων που εργάζονται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, συνηγορώντας με αυτόν τον τρόπο στην άποψη που υποστηρίζουμε όλα αυτά τα χρόνια των διεκδικήσεών μας, ότι δηλαδή η παρουσία των Θεατρολόγων στο σχολείο δεν είναι πολυτέλεια, μα ανάγκη.
Αξίζει να επισημάνουμε ότι αρωγοί στην προσπάθεια να βρούμε όλοι οι συνάδελφοι βηματισμό και ισορροπία μπροστά στις καθημερινές εξελίξεις, στάθηκαν οι δύο Συντονίστριες του κλάδου μας Κουμανάκου Μιράντα και Μποέμη Παναγιώτα, με τις τηλεπιμορφώσεις και τις διαδικτυακές ομάδες που δημιούργησαν. Στις ομάδες αυτές ο κλάδος μας απέδειξε την αφοσίωση και την αγάπη του στο επιστημονικό μας αντικείμενο και, το κυριότερο, την κουλτούρα συνεργασίας που μας διακρίνει.
Να επισημάνουμε ότι εν μέσω της καραντίνας προχωρούν οι διαδικασίες για τους μόνιμους διορισμούς και εμείς φυσικά δεν εφησυχάζουμε. Ιδιαίτερα μας ανησύχησε το γεγονός ότι για τις μεταθέσεων των μονίμων εκπαιδευτικών, υπολογίστηκε μόνο ένα οργανικό κενό πανελλαδικά, για τον κλάδο μας. Αυτό είναι ενδεικτικό του ασαφούς και άδικου τρόπου, με τον οποίο λογίζονται τα οργανικά κενά για τον κλάδο μας και όλες τις ‘‘ειδικότητες’’, στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Έχουμε αναδείξει το φλέγον αυτό θέμα με επιστολές μας προς το Υπουργείο και ελπίζουμε να εισακουστούμε, γιατί αυτό θα επηρεάσει τους επικείμενους διορισμούς αλλά και ευρύτερα τη θέση μας στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Τέλος, επιστρέφοντας στην επικαιρότητα, θα θέλαμε ως Π.Ε.ΣΥ.Θ. να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας, σε όλους όσους προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και την αλληλεγγύη τους στο κοινωνικό σύνολό, σε αυτή την κρίσιμη περίοδο. Από το θεατρικό χώρο, θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία στις ενδύτριες και τις μοδίστρες του Εθνικού Θεάτρου, οι οποίες έραψαν αφιλοκερδώς μάσκες, προσφέροντας τη βοήθειά τους στους εργαζόμενους του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Δρομοκαΐτειο. Ακόμη, πολύ σημαντική προσφορά έχουν κάνει πολλά σπουδαία ελληνικά Θέατρα, που διαθέτουν διαδικτυακά δωρεάν τις παραστάσεις τους στο κοινό. Ας εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΠΙΤΙ, με Τέχνη και Θέατρο!

Ευχόμαστε σε όλους καλό Πάσχα, με υπομονή, ελπίδα και αγάπη!