Π.Ε.ΣΥ.Θ.: ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

Π.Ε.ΣΥ.Θ.: ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

Όλοι μας παρακολουθούμε στενά τις καταγγελίες ηθοποιών που καθημερινά βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Χαιρετίζουμε την υπεύθυνη στάση που έχει κρατήσει μέχρι αυτή τη στιγμή το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (Σ.Ε.Η) τόσο απέναντι στους καταγγέλλοντες, όσο και ως προς το μέτρο των δηλώσεων μιας κι οι καταγγελίες έχουν πλέον πάρει το δρόμο της Δικαιοσύνης.

Ως Δ.Σ. του Π.Ε.ΣΥ.Θ. επιλέξαμε να αφήσουμε χώρο σ’ αυτό το πρώτο, ίσως όμως όχι και τελευταίο, κύμα καταγγελιών. Έχοντας ξεπεράσει το αρχικό σοκ των πρώτων ημερών, με πιο ψύχραιμη και καθαρή ελπίζουμε ματιά θέλουμε αρχικά να δηλώσουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στους καταγγέλλοντες αλλά και να ενθαρρύνουμε με τις δικές μας μικρές δυνάμεις κάθε νέα μαρτυρία ή αποκάλυψη που θα δει το φως της δημοσιότητας. Όσα αποκαλύπτονται άλλωστε είναι τόσο σοβαρά που όχι μόνο τραυματίζουν τον υπέροχο κόσμο που ερωτευτήκαμε κι επιλέξαμε να υπηρετούμε, αλλά μας κάνουν να αισθανόμαστε τραυματισμένοι κι οι ίδιοι.

Το υπαρκτικά ουσιώδες όμως για το ανθρώπινο γένος είναι φτιαγμένο να αντέχει γιατί πολύ απλά χωρίς αυτό δεν μπορούμε να ζήσουμε. Θεωρούμε σίγουρο λοιπόν ότι το Θέατρο θα συνεχίσει να μεγαλουργεί, χωρίς όμως τους ολίγιστους που το μολύνουν. Κι αυτοί που θα μείνουν απ’ έξω δεν θα κριθούν φυσικά από εμάς αλλά από τους αλάνθαστους κριτές της Τέχνης μας, τον Χρόνο και το Κοινό.

Η κρίσιμη ερώτηση κατά τη γνώμη μας δεν είναι “μα γιατί τώρα;” αλλά αν ζημιώνεται το Θέατρο τόσο ως σκηνική όσο κι ως παιδαγωγική πράξη. H ακλόνητη πεποίθησή μας είναι πως όχι. Άλλωστε οι καλλιτέχνες ανέκαθεν είχαν το προνόμιο να προπορεύονται και να ανοίγουν δρόμους. Κι έχουμε την αίσθηση ότι αυτό που συμβαίνει στο χώρο του Θεάτρου μπορεί να αξιοποιηθεί και να οδηγήσει σε μια γενικότερη κάθαρση που ολοένα και την έχουμε ανάγκη. Προϋπόθεση φυσικά να υπάρχει κι η πολιτική βούληση για κάτι τέτοιο. Πολιτική βούληση που δεν εξαντλείται στην παραίτηση ή στην αποπομπή μεμονωμένων ατόμων αλλά στις πολιτικές που καλούνται τα άτομα να εφαρμόσουν. Τα δείγματα πολλά και αποθαρρυντικά από όλους τους χώρους. Τα πιο πρόσφατα, οι χειρισμοί κι οι δηλώσεις τόσο της Υπουργού Πολιτισμού όσο και κυβερνητικών στελεχών στο γνωστό θέμα που έχει μονοπωλήσει την επικαιρότητα. Ένα θέμα απλό, που θα έπρεπε να λυθεί σε πέντε μόλις λεπτά, σέρνεται για βδομάδες με δηλώσεις και δικαιολογίες που μόνο τους πλέον αφελείς θα μπορούσαν να πείσουν.

Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Βλέπουμε καθαρά ότι μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, ξηλώνεται το ρούχο των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, της ελεύθερης έκφρασης, της διαμαρτυρίας, των εργασιακών σχέσεων, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Κι όταν συμβαίνουν όλα αυτά οι ερωτήσεις που αβίαστα έρχονται στο νου μας είναι τι μπαίνει στη θέση τους και ποιος ζημιώνεται ή ωφελείται…

Συνεχίζουμε. Κι ως Θεατρολόγοι, συντασσόμαστε κι ενώνουμε τη φωνή μας με κάθε πρωτοβουλία που επιδιώκει να φέρει στην καθημερινή μας ζωή το Φως, με κάθε δράση που στόχο έχει να διάγουμε τον καθημερινό μας βίο με Τέχνη.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΩΝ