ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Προς Υπουργείο Παιδείας
Υπουργό Παιδείας και θρησκευμάτων Νίκη Κεραμέως,
Υφυπουργούς Παιδείας και Θρησκευμάτων Ζέττα Μακρή και Άγγελο Συρίγο,
Γενική Γραμματέα Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αναστασία Γκίκα.

Αγαπητοί κυρίες και κύριοι,

Είμαστε η ομάδα αναπληρωτών Θεατρολόγων Ηρακλείου Κρήτης. Με πείρα και προϋπηρεσία έως και 17 χρόνια αναπλήρωσης (του εαυτού μας) στα δημοτικά σχολεία του Ηρακλείου, σε κεντρικά 14θέσια σχολεία αλλά και σε ξεχασμένα χωριά, ερχόμαστε να καταθέσουμε ένα δίκαιο αίτημα και μια βαθιά ανησυχία:

Βλέπουμε δυστυχώς, με μεγάλη μας έκπληξη και παρά την αδιάλειπτη παρουσία μας και την άριστη συνεργασία μας με την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση νομού Ηρακλείου, να αγνοείται η τύχη των οργανικών μας θέσεων, να αγνοείται η πολυετής προσφορά μας, να υποβαθμίζεται σταδιακά αλλά μεθοδικά η θέση μας στο δημόσιο σχολείο.

Μετά την άνευ λόγου και αιτίας αφαίρεση του μαθήματός μας από την Ε’ και ΣΤ’ δημοτικού, βλέπουμε να παρουσιάζεται ολοένα και περισσότερο μειωμένος αριθμός τοποθετήσεων σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες σε εκπαιδευτικούς θεατρικής αγωγής στον νομό μας και όχι μόνο.

Για να μιλήσουμε σε απλά ελληνικά, υποψιάζεστε την ανάγκη της ύπαρξης της Θεατρικής Αγωγής σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, πολλώ δε μάλλον στην Πρωτοβάθμια; Γνωρίζετε ότι το θέατρο προωθεί την ομαδικότητα, την ευελιξία, την ανοχή στο διαφορετικό, την σύμπνοια και συμπόρευση σώματος και πνεύματος, την ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας στο παιδί, την αγάπη προς τον αρχαίο μας θεατρικό πολιτισμό;

Γνωρίζετε ότι υπάρχουν συνάδελφοι που κάθε χρόνο βραβεύονται στα Πανελλήνια Φεστιβάλ Μαθητικής δημιουργίας με το ενδοσχολικό καλλιτεχνικό τους έργο (θεατρικές παραστάσεις, ποιητικά αναλόγια, ταινίες μικρού μήκους από παιδία για παιδιά, κ.α.);

Γνωρίζετε ότι οι περισσότεροι από εμάς είμαστε σε άμεση και καθημερινή επαφή με ψυχολόγους / κοινωνικούς λειτουργούς / σχολικούς συμβούλους των σχολείων που διδάσκουμε, ώστε να προσεγγίσουμε τις αποκλίνουσες περιπτώσεις παιδιών (αγχώδεις διαταραχές, ψυχικές και σωματικές παθήσεις, παραβατικές συμπεριφορές) συνολικά και από όλες τις πλευρές;

Το θέατρο και το Θεατρικό Παιχνίδι – αν διδαχθούν από ανθρώπους που το κατέχουν κι όχι από δασκάλους που απλά τους περισσεύουν ώρες στο ημερήσιο πρόγραμμα – είναι μια ολιστική προσέγγιση, η οποία αποσκοπεί στην απόκτηση όχι μόνο σωματικής αλλά και συναισθηματικής-ψυχικής υγείας. Απελευθερώνει τα παιδιά, προωθεί τη δημιουργικότητα, τον πειραματισμό, την απόκτηση εμπειριών. Πρόκειται για παιδαγωγική πράξη που αναπτύσσει την αυτοεκτίμηση, κάνει την επικοινωνία αποτελεσματικότερη, βρίσκει τρόπους να μεταδίδονται οι επιθυμίες και οι ανάγκες και καθιστά τα παιδιά καλούς ακροατές και ανταποκριτές.

Βασική αρχή για τον δάσκαλο Θεατρικής Αγωγής που χρησιμοποιεί το θεατρικό παιχνίδι – βιωματική μάθηση είναι ο σεβασμός της διαφορετικότητας και η αντιμετώπιση του κάθε παιδιού ως μοναδικής και ξεχωριστής προσωπικότητας – κάτι που ίσως να γνωρίζετε ότι δεν επιτυγχάνεται εύκολα στο στείρο, δασκαλοκεντρικό σχολικό πλαίσιο άλλων μαθημάτων. Χρησιμοποιώντας διάφορες τεχνικές ο θεατρολόγος – εμψυχωτής βοηθά το παιδί, μέσα σε κλίμα ασφάλειας, να ξεπεράσει τις φοβίες και τις αναστολές του, να δοκιμάσει τα όριά του και να αναπτύξει τη δημιουργική φαντασία του.

Μέσα από τα θεατρικά παιχνίδια το παιδί αποκτά ιδιαίτερη σχέση με το σώμα του και εμπλουτίζει την κίνηση και την παραστατικότητά του. Μαθαίνει να εργάζεται μέσα σε ομάδα που στηρίζεται στην αλληλεπίδραση, να συνεργάζεται, να σέβεται, να δέχεται τις απόψεις των άλλων, να μπαίνει στη θέση των άλλων, να διαφωνεί μέσα σε πλαίσια αποδεκτά. Μαθαίνει να αγαπά τον εαυτό του. Πάνω από όλα όμως, έχει τη μοναδική ευκαιρία να απολαύσει το μαγικό ταξίδι, να ενθουσιαστεί, να χαρεί και να βιώσει εμπειρίες σε φανταστικό επίπεδο και να τις συνδέσει με τον πραγματικό του κόσμο.

Δεν θα θέλαμε να επεκταθούμε άλλο στην ίαση που προέρχεται μέσα από μια οργανική θεατρική διαδικασία, και στα πολλαπλά οφέλη αυτής μέσα στην σχολική τάξη. Αν συγκεντρώναμε σε ένα ιδιότυπο «λεύκωμα» τις φορές που ωφελήθηκαν μαθητές που θεωρούνταν «παρίες», τις φορές που ο «απόκληρος» και το «κακό παιδί» της τάξης έγινε μέλος της ομάδας, τις φορές που αντιμετωπίσαμε ολιστικά (με τον επικουρικό ρόλο ψυχολόγων / δασκάλων / κοινωνικών λειτουργών) περιπτώσεις κακοποίησης, παραμέλησης, παιδικής κι εφηβικής παραβατικότητας, κανένας από εσάς δε θα έμενε ασυγκίνητος.

Επιμένουμε ότι η Θεατρική Αγωγή σταθεροποιεί την αδήριτη ανάγκη κοινωνικής και συναισθηματικής αγωγής στο σχολείο. Η σχολική τάξη οφείλει να είναι τόπος ενσυναίσθησης κι αναγνώρισης της μοναδικότητας μιας παιδικής ψυχής. Τίποτα δεν βοηθάει στην αυτοέκφραση αυτής της μοναδικότητας περισσότερο από το θέατρο και τις τέχνες γενικώς.

Σας κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου για την υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου! Με λύπη διαπιστώνουμε ότι η μέχρι τώρα στάση σας φανερώνει μεροληψία προς άλλους κλάδους εκπαιδευτικών πλην της Αισθητικής Αγωγής: μην ξεχνάμε ότι πέρυσι καταργήθηκε και το απαραίτητο και ήδη «κουτσουρεμένο» μάθημα των Καλλιτεχνικών και των Στοιχείων θεατρολογίας στο Γυμνάσιο – Λύκειο. Ευελπιστούμε ότι τα μέχρι τώρα ατοπήματα κι η απαξίωση του κλάδου μας θα διορθωθούν άμεσα και με την ίδια μεθοδικότητα με την οποία είχε ως τώρα υποβαθμιστεί.

Τέλος, τονίζουμε – όπως κάθε φορά – την άμεση ανάγκη δημιουργίας οργανικών θέσεων στον κλάδο μας, και την απαραίτητη για την ψυχική υγεία των προεφήβων επαναφορά του μαθήματός μας στην Ε’ και την ΣΤ’ δημοτικού. Ελπίζουμε στη συνέχιση της γόνιμης συνεργασίας των εκπαιδευτικών Θεατρικής Αγωγής με την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Νομού Ηρακλείου και το Υπουργείο Παιδείας, ώστε να αποφεύγονται όλα τα μελλοντικά ατοπήματα και παραλείψεις.

Ευελπιστούμε, τέλος, ότι αυτή η κυβέρνηση θα τηρήσει προς εμάς τους Θεατρολόγους στάση απομακρυσμένη από «πελατειακές σχέσεις» κι «εκλεκτικές συγγένειες» που μόνο στόχο έχουν την δημαγωγική πολιτική και την απαξίωση των τεχνών στο δημόσιο σχολείο.

Παραμένουμε στην διάθεσή σας για τυχόν διευκρινήσεις.

Με φιλικούς χαιρετισμούς

Οι Αναπληρωτές Θεατρολόγοι του Νομού Ηρακλείου
Νικολέτα Δάφνου
Ευαγγελία Καμπουράκη
Μαρία Κουβαρά
Μαριγιάννα Κουγιεντή
Μαρία Λεβαντινού
Ειρήνη Λουκάκη
Κωνσταντίνος Μακάκης
Ευφροσύνη Μαστορίδη
Γεώργιος Ματαλλιωτάκης
Ελευθερία Μεντηλίδου
Ίριδα Μπάμη
Ιωάννα Πανακούλια
Ελεάννα Παπανικολοπούλου
Ολυμπία Πασπαλάκη
Μυρτώ Περβολαράκη
Μαρία Ρέππα
Γιώργος Σπανογιαννάκης
Αλεξάνδρα Σωμαράκη
Αγαθή Τέλη
Ελεάννα Τσαγκαράκη
Θεοδώρα Ψαλλιδάκη
Αγάπη Ψαρουδάκη